Το «Σπασμένο φτερό» (VI, 200μ) ολοκληρώθηκε και σκαρφαλώθηκε στις 29/6/2002 από τους Δ. Μαυρόπουλο - Δ. Τυροπώλη.
Η γραμμή κινείται δεξιότερα από την «Μποτίνη - Σπανούδη», ανάμεσα στο «Νότιο άνεμο» και το «Ταξίδι των Αργοναυτών» και η πρόσβαση απαιτεί 20λ περπάτημα στο μονοπάτι για την κορυφή.
Η διαδρομή αποτελείται από πέντε σχοινιές, κυρίως σε πλάκες. Η 2η σχοινιά χρειάζεται προσοχή, λόγω των λίγων σαθρών που συναντάμε στα πρώτα μέτρα της, ενώ όλες οι άλλες σχοινιές κινούνται σε βράχο άριστης ποιότητας. Η 3η και η 4η σχοινιά είναι οι πιο ενδιαφέρουσες, όχι μόνο βαθμολογικά, αλλά και λόγω των όμορφων και συνεχόμενων κινήσεων που απαιτούν. Η 3η σχοινιά χρειάζεται καλή τεχνική σχισμών, αφού το τελευταίο και δυσκολότερο τμήμα της κινείται σε μια νεροσυρμή με δύσκολη έξοδο προς το ρελέ. Η 4η σχοινιά χρειάζεται δυνάμεις, αφού είναι μεγάλη σε μήκος, έχει ισορροπιστικά περάσματα και, αν ασφαλιστεί σωστά, απαιτεί τουλάχιστον 12 σετάκια.
Αν και τα δυσκολότερα περάσματα είναι ασφαλισμένα με πλακέτες, για την επανάληψη απαιτούνται, εκτός από 12 σετάκια, μια σειρά καρύδια, ένα μεγάλο friend (Wild Country #4 ή ανάλογο Camalot) και ιμάντες.
Τα ρελέ της διαδρομής είναι όλα σε άνετα παταράκια και εξοπλισμένα με διπλούς κρίκους, κατάλληλα για ραπέλ.
Η πρώτη επανάληψη έγινε στις 21/10/2002 από τους Χρ. Μπελογιάννη - Κ. Κολλίρου.
Η 2η σχοινιά δεν ασφαλίστηκε με μόνιμες ασφάλειες κατά το άνοιγμα, αλλά όταν μια σχοινοσυντροφιά Ιταλών άνοιξε τη γειτονική διαδρομή «Ταξίδι των Αργοναυτών», από «κεκτημένη ταχύτητα» τοποθέτησε 10 πλακέτες σ' αυτήν και έκανε ρελέ 6μ χαμηλότερα από το R2.
Κατά την επανάληψη της διαδρομής απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, κυρίως στην 3η και 4η σχοινιά, αφού κατά την διάρκεια βροχόπτωσης, πέφτουν πολλές πέτρες διαφόρων μεγεθών από τη λεκάνη απορροής του διαζώματος, η οποία βρίσκεται ακριβώς από πάνω. Αυτό σημαίνει πως είναι επικίνδυνο να βρίσκεται κανείς πάνω στο βράχο ή και κάτω από αυτόν όταν βρέχει. Κατά το σκαρφάλωμα, στην αρχή κάθε σχοινιάς, πρέπει να γίνεται οπτικός έλεγχος των ασφαλειών που ακολουθούν, γιατί μπορεί να έχουν καταστραφεί από προηγούμενες πτώσεις βράχων. Επίσης, μερικά χρόνια μετά το άνοιγμα παρατηρήθηκε ότι η νεροσυρμή της 3ης σχοινιάς έχει λειανθεί από τις πτώσεις βράχων, με αποτέλεσμα να είναι δυσκολότερη βαθμολογικά από αυτό που αναφέρεται στο σκίτσο.
Ορισμένες αναφορές που αφορούν την κατάσταση της διαδρομής μπορεί κανείς να βρει εδώ.
