Η ιδιοκτησιακή αντίληψη του χώρου δεν ταιριάζει στην αναρριχητική κοινότητα

[karelis]

Η ιδιοκτησιακή αντίληψη του χώρου δεν ταιριάζει στην αναρριχητική κοινότητα.

To τριήμερο 14-16 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε σεμινάριο vertical dance στο αναρριχητικό πεδίο Χάος στο Λαύριο, με χορεύτριες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το vertical dance αποτελεί είδος χορού σε τοίχους και κάθετες επιφάνειες με χρήση αναρριχητικού εξοπλισμού. Γύρω στις 10 χορεύτριες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Τοποθετήσαμε ρελέ, προσθέτοντας πλακέτες εκεί που χρειάζονταν (τις οποίες αφαιρέσαμε φεύγοντας) και συνολικά στήθηκαν έξι σχοινιά στο κεντρικό σημείο του πεδίου.

Τη δεύτερη μέρα άρχισαν να φτάνουν σταδιακά αναρριχητές. Αρχικά, φαινόταν ότι υπήρχε συνεννόηση, όμως όσο κατέφθαναν και οι τελευταίοι – οι οποίοι ήταν ήδη ενημερωμένοι για την παρουσία μας εκεί – άρχισε να επικρατεί ένταση. Ένας από αυτούς, μόλις έφτασε κοντά μας, άρχισε να μιλάει με επιθετικό τρόπο, λέγοντας ατάκες όπως «Τι κάνετε εσείς εδώ;», «Ποιος είναι ο υπεύθυνος;», «Τι γελάς εσύ;», «το κάνετε για τα λεφτάκια και την κονόμα» συνοδευόμενες από γενικότερη προσβλητική και εκφοβιστική συμπεριφορά. Ο συγκεκριμένος δεν άφησε περιθώριο για διαλλακτικότητα ή ήρεμη συνεννόηση και μπήκε αμέσως στην επίθεση, χωρίς να είναι διατεθειμένος να ακούσει.

Τουλάχιστον οι μισοί/ές από εμάς είμαστε και οι ίδιοι αναρριχητές/τριες, γνωρίζαμε που πηγαίναμε και σκοπός μας ήταν να μοιραστούμε και όχι να μονοπωλήσουμε τον τοίχο. Είχαμε καλή διάθεση να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε και να ικανοποιηθούν όλοι, όμως η αρχική συνομιλία μάς άφησε άφωνους. Παρόλα αυτά κατά τη διάρκεια της μέρας κατεβάσαμε ένα σχοινί λόγω ανησυχιών ότι μπορεί να εμπόδιζε ή να έκανε επικίνδυνο το σκαρφάλωμα. Επιπλέον, μετακινήσαμε άλλα σχοινιά ώστε να ελευθερωθούν περισσότερες διαδρομές.

Αν και τελικά καταφέραμε να βρούμε έναν τρόπο να μοιραστούμε τον χώρο, όσο ήμασταν εκεί δεν έλειψαν τα κοροϊδευτικά σχόλια προς τις κοπέλες που χόρευαν από κάποιους αναρριχητές. Μερικοί από την ομάδα των αναρριχητών δεν πήραν θέση, ενώ κάποιοι ήταν πιο φιλικοί και διατεθειμένοι για συνεργασία. Ωστόσο αυτό που μας μπαίνει εμάς ως ζήτημα, είναι πως την ώρα της προσβολής οι ίδιοι οι αναρριχητές έπρεπε να έχουν σταματήσει αυτό που συνέβαινε. Επιπλέον κανένας από όσους μας αντιμετώπισαν με επιθετικότητα δεν μπήκε στη διαδικασία να αναγνωρίσει, έστω αργότερα, τον λανθασμένο τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν, πράγμα που δείχνει ότι για κάποιους η συμπεριφορά αυτή θεωρείται αποδεκτή. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Ο εκφοβισμός σε οποιαδήποτε μορφή του, δεν έχει θέση στην αναρριχητική κοινότητα - ούτε πουθενά αλλού. Η λεκτική βία και η εχθρική στάση απέναντι σε όσους δεν ταιριάζουν στα στενά όρια μιας συγκεκριμένης ομάδας αναρριχητών είναι συμπεριφορές που αντίκεινται στο πνεύμα της αναρρίχησης. Τα αναρριχητικά πεδία δεν ανήκουν σε κανέναν. Είναι κοινόχρηστοι χώροι που προορίζονται για όλους όσους θέλουν να τα εξερευνήσουν, να τα χαρούν, να τα σεβαστούν, να τα μοιραστούν. Η νοοτροπία της “ιδιοκτησίας” πάνω σε αυτά, είτε άμεσα, είτε έμμεσα μέσω εκφοβισμού, καταπατά την ουσία της αναρρίχησης και δημιουργεί ένα περιβάλλον αποκλεισμού και τοξικότητας. Αντί να διχάζουμε, οφείλουμε να ενώνουμε.

[voutiros]

Καλά κάνεις και αναφέρεις εδώ το συμβάν. Πράγματι ο αποκλεισμός, η τοξικότητα και εκφοβισμός είναι το τελευταίο πράγμα που περιμένεις να βιώσεις σε ένα αναρριχητικό πεδίο. Όμως αναφέρεσαι στην επιθετικότητα που εξέφρασε κάποιος που προφανώς αποτελεί εξαίρεση, κατακριτέα. Ας μην γενικεύουμε και ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση. Νομίζω λοιπόν, ότι η αντίδραση οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το πεδίο έχει φτιαχτεί από κάποιους αναρριχητές (πολύ αφοσιωμένους στη τέχνη τους) για ομοίους τους, οπότε μήπως θα έπρεπε να περιμένεις μια κάποια αντίδραση αν υπήρχε συνωστισμός και δέσμευση διαδρομών; Εφόσον είσαι και εσύ αναρριχητής καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
Τα βράχια δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Σε βεβαιώνω όμως φίλε μου ότι δεν θα πήγαινα ποτέ εκεί σχολή αναρρίχησης, από αυτές που οργανώνω, για μάθημα Σάββατο ή άλλες ημέρες που υπάρχει συνωστισμός, να δεσμεύω διαδρομές να επιβαρύνω με επιπλέον πολυκοσμία τον χώρο. Από σεβασμό, στους συνάδελφους που σκαρφαλώνουν.

Φιλικά,

[karelis]

Καλησπέρα. Για εμάς έτσι όπως το βιώσαμε, και όπως γράφουμε στο κείμενο, δεν έχει να κάνει απλά με τη συμπεριφορά ενός συγκεκριμένου τύπου, αλλά με την ανοχή και σε μεγάλο βαθμό με το σιγοντάρισμα από κάποιους αναρριχητές. Είμαι βέβαιος πως σε όλους μας αν τύχαινε και κάποιος από την αναρριχητική μας παρέα φερόταν με χάλια τρόπο σε άλλους, θα καταλήγαμε να μαλώσουμε μαζί του. Νομίζω πως το υποβιβάζουμε και χάνουμε την ουσία όταν μιλάμε για εξαίρεση.
Επίσης, με καλή διάθεση, αλλά θεωρώ πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα το σχόλιο για τις σχολές. Από το Σολωμό και τον Επος μέχρι το Ναύπλιο και το Λεωνίδιο οι σχολές γίνονται σε πεδία με συνωστισμό και για ευνόητους λόγους γίνονται σαββατοκύριακα. Στο Χάος που δεν έχει εύκολα, φυσικά δεν έχει νόημα. Πώς θα ήταν αν κάθε φορά που έχει σχολή, κάποιος ο οποίος θεωρεί πως αδικείται, συνωστίζεται και τον πνίγει το δίκιο άρχιζε να επιτίθεται σε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους; Πώς θα αντιδρούσε η κοινότητα;
Τέλος θεωρώ πως το σχόλιο περι σεβασμού είναι άστοχο και σίγουρα μας αδικεί. Είναι σα να υπονοείς πως εμείς είμαστε αυτοί που δε σεβαστήκαμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δε νομίζω πως βοηθάει

[voutiros]

Αντιστροφή ναι φυσικά! Γιατί δεν έχεις καταλάβει ακόμη ότι ενόχλησες κάποιους αναρριχητές που ήθελαν να σκαρφαλώσουν στο αγαπημένο τους πεδίο.
Όπως σου έγραψα κακώς ενοχλήθηκαν για μένα και ακόμη περισσότερο κακώς αντέδρασαν όπως τα περιγράφεις, αν και δεν έχουμε ακούσει την άλλη μεριά ε? Όσον αφορά για τις γενικεύσεις, τόσα χρόνια δεν έχει τύχει να ξανακούσω παρόμοιο συμβάν, οπότε για μένα αποτελεί εξαίρεση, κατανοώ ότι έχεις θυμώσει, αλλά δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Σαν αναρριχητής εγώ θίγομαι όταν γράφουν ότι στον χώρο επικρατούν τέτοιες συμπεριφορές. Που τις έχεις ξαναδεί μας λες; Την επόμενη ημέρα που ήταν πάλι αναρριχητές εκεί είχατε παρόμοια αντιμετώπιση;
Να σε ενημερώσω επίσης, ότι τα πεδία που πηγαίνουμε τις σχολές είναι πρωτίστως εκπαιδευτικά, δηλαδή φτιάχτηκαν γι' αυτό τον σκοπό και όσες φορές υπάρχει συνωστισμός έχει επιδειχτεί η δέουσα ανοχή από υπόλοιπους επισκέπτες, με τις αμοιβαίες υποχωρήσεις. Γιατί προσπαθούμε και εμείς να μην ενοχλούμε. Άραγε ήταν δύσκολο να βρεθεί μια γωνιά για να κάνετε το σεμινάριο σας μακριά από τις διαδρομές, όπως κάνουν οι σπηλαιολόγοι και οι slackliners εκεί πέρα ή να πάτε καθημερινές που δεν μαζεύει κόσμο;