Μετά από 30 χρόνια απραξίας [έκανα για λίγα χρόνια αναρρίχηση σε βράχο ως παιδί], την ξαναθυμήθηκα εξαιτίας... του παιδιού μου που ξεκίνησε κι αυτό.
Καλώς/κακώς για λόγους ευκολίας το γύρισα σε indoor bouldering. Το οποίο μου φαίνεται και αυτό εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ναι δεν έχει την επαφή με τη φύση και την ομορφιά που αυτή σου χαρίζει, αλλά παραμένει να έχει κάποια από τα βασικά στοιχεία της αναρρίχησης.
Ειρήσθω εν παρόδω, σημαντικό χρόνο περνάω στο εξωτερικό για λόγους δουλειάς.
Βλέπω σε πόλεις με το 1/3 του πληθυσμού της Αθήνας, και όχι και σε καμιά χώρα με παράδοση στο θέμα, και έχει πραγματικά πολύ μεγαλύτερους χώρους. Αν ας πούμε χωρίζουν σε 8-9 επίπεδα δυσκολίας, θα έχουν 10+ διαδρομές από το κάθε επίπεδο, θα έχουν στέγες, τρύπες κλπ και θα μαζεύουν αρκετές δεκάδες κόσμου.
Συγκρίνοντας τους χώρους που βλέπω στο εξωτερικό και το πόσος κόσμος βρίσκεται εκεί, με την Αθήνα -ίδια άποψη έχω μόνο για το ΟΑΚΑ, για κάποια άλλα απλά έχω μάθει από συζητήσεις-, ο κόσμος στην Ελλάδα δεν πολυασχολείται με indoor climbing?
Όσοι ασχολούνται με αναρρίχηση κατά βάση πηγαίνουν σε βράχο;
Τέσπα, γενικά τι απόψεις υπάρχουν για τα διάφορα indoor στην ΑΘήνα?