Η διαδρομή «Τέσσερις κόρες και ένας γιος» (VI+, 255μ) ολοκληρώθηκε και σκαρφαλώθηκε στις 7/10/2007 από τους Χρ. Κουνιάκη - Δ. Μπακάλη - Ν. Ντούρο - Δ. Τιτόπουλο.
Η γραμμή ξεκινά λίγα μέτρα αριστερά από το «Χαμένο σεντούκι», ακολουθώντας την αριστερότερη από τις τρεις χαρακτηριστικές νεροσυρμές, και διασταυρώνεται μαζί της στο δεύτερο ρελέ. Από το σημείο αυτό συνεχίζει ευθεία στον τοίχο και στη συνέχεια ακολουθεί τη χαρακτηριστική γραμμή (βαθιά σχισμή) λοξά προς τα δεξιά.
Κατά την πρώτη ανάβαση της διαδρομής, πλην των δύο πρώτων σχοινιών, δεν χρησιμοποιήθηκαν ενδιάμεσες μόνιμες ασφάλειες αλλά μόνο φυσικές ασφάλειες και καρφιά. Οι μόνιμες ασφάλειες τοποθετήθηκαν κατά την κατάβαση, στα σημεία που είχε χρησιμοποιηθεί καρφί. Επίσης, η 4η και η 5η σχοινιά σκαρφαλώθηκαν αρχικά με μία ενιαία σχοινιά αναπτύγματος 55μ, αλλά στην κατάβαση τοποθετήθηκε το 4ο ρελέ, γιατί η απευθείας επιστροφή με ραπέλ από το 5ο ρελέ στο 3ο είναι σχεδόν αδύνατη λόγω μεγάλης απόκλισης του 3ου ρελέ από την κατακόρυφο του 5ου.
Απαραίτητα υλικά για την επανάληψη της διαδρομής είναι δύο 60άρια σχοινιά, αρκετοί ιμάντες, μια σειρά καρυδιών (π.χ. Rocks #1 έως #9) και μια σειρά friends (π.χ. Camalot έως #4). Για την τελευταία σχοινιά, που έχει λίγα σαθρά αλλά και πολλά σημεία τοποθέτησης ασφαλειών, είναι χρήσιμο τα μεγαλύτερα καρύδια (#8 και #9) και τα μεσαία friends (#2 και #3) να είναι διπλά.
Όλα τα ρελέ είναι πλήρως εξοπλισμένα με δύο βύσματα και κρίκους για ραπέλ, πλην του 1ου που διαθέτει μόνο ένα. Παρ' όλα αυτά, προτείνεται η επιστροφή από την κορυφογραμμή προς τα δεξιά (ανατολικά) μιας και τα ραπέλ είναι χρονοβόρα και σε κάποια από αυτά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μπλεξίματος των σχοινιών σε δέντρα κατά την ανάκληση.
Η πρώτη επανάληψη της διαδρομής έγινε στις 18/10/2007 από τους Κ. Μουγγολιά - Α. Τσόχατζη - Ι. Παλαπάνογλου.
Το πάνω τμήμα της διαδρομής.
Το κάτω τμήμα της διαδρομής.