Η «Νεροσυρμή» (VIII-, 300μ) ανοίχτηκε τον Ιούλιο 1994 από τους Δ. Τιτόπουλο - Χ. Κουνιάκη και είναι μια από τις ομορφότερες και σοβαρότερες διαδρομές στη χώρα μας.
Η 1η σχοινιά ξεκινά λίγο δεξιότερα από τη βάση της νεροσυρμής και κινείται αρχικά σε εύκολο αλλά σαθρό πεδίο για να ολοκληρωθεί με ένα πέρασμα VI- που οδηγεί στο R1. Η 2η σχοινιά είναι σχετικά μικρή, με δυσκολίες μέχρι V-, αλλά δεν μπορεί να ενωθεί με την πρώτη λόγω τριβών στα σχοινιά. Η 3η σχοινιά είναι απολαυστική, με δυσκολία γύρω στο VI-, ενώ ασφάλισή της γίνεται με μικρά καρυδάκια. Το R3 βρίσκεται έξω από τη νεροσυρμή, στα δεξιά. Η 4η σχοινιά απαιτεί καλή ψυχολογία στο πέρασμα - κλειδί (VI-), ενώ μετά από αυτό πολλοί βγαίνουν έξω από την νεροσυρμή προς τ' αριστερά (V+) όπου μπορούν να τοποθετήσουν ασφάλειες, αντί να συνεχίσουν για τα επόμενα 7μ (VI-) χωρίς ασφάλεια. Το R4 βρίσκεται στο τέλος της νεροσυρμής, στα δεξιά. Η 5η σχοινιά ακολουθεί πλάκα (V) στα δεξιά και προς το τέλος της κινείται αριστερά (V+) προς το R5, που βρίσκεται σε μεγάλο πατάρι με θάμνους. Η 6η σχοινιά είναι πυκνά ασφαλισμένη με 10 πλακέτες και οδηγεί μέσα στη σπηλιά (προσοχή στα σαθρά) μέχρι πλακέτα με καραμπίνερ το οποίο χρησιμοποιείται για εκκρεμές (4μ) που φτάνει στο εναέριο R6. Το R6 βρίσκεται κάτω δεξιά από τη μεγάλη σπηλιά και φαίνεται από το R5. Η 7η σχοινιά είναι κι αυτή πυκνά ασφαλισμένη (γίνεται και τεχνητά). Η 8η σχοινιά αρχίζει να κινείται και πάλι μέσα στη νεροσυρμή, προσφέροντας συνεχόμενη δυσκολία από VI- έως VI+. Είναι ασφαλισμένη και το R8 γίνεται μέσα στη νεροσυρμή. Η 9η ακολουθεί για λίγα μέτρα ακόμη τη στενή νεροσυρμή (V) και μπαίνει σε εύκολο πεδίο (III) μέχρι το R9. Η έξοδος γίνεται δίπλα από την πηγή, η οποία προσφέρει κρύο πόσιμο νερό σαν επιβράβευση για την επανάληψη μιας τέτοιας διαδρομής.
Για την επανάληψη της διαδρομής, εκτός από πολύ καλή ψυχολογία και άνεση στην τοποθέτηση φυσικών ασφαλειών, χρειάζονται και μια σειρά καρύδια (κυρίως μικρά και ψείρες), friends και ιμάντες.
Τον Ιούλιο 1994, οι Γ. Βουτυρόπουλος - Δ. Μπακάλης - Α. Σκευοφύλακας, έκαναν ελεύθερα την διαδρομή, αλλά μια σχοινιά πριν το τέλος υποχώρησαν λόγω βροχής. Η πρώτη ολοκληρωμένη ελεύθερη επανάληψη έγινε το 1999 από τους Γ. Βουτυρόπουλο - Α. Γράψα.
